Creo que esta viaxe xa cumpliu un dos seus obxectivos, o de demostrar a importancia das redes sociais á hora de comunicar. Por que? Porque fostes vós os que salvastes este proxecto, es fixéstelo simplemente escribindo.
Bastante ten cambiado a nosa situación desde que, hai dúas semanas, contámosvos que non iamos ser quen de seguir. Se ben é certo que non temos moitos máis cartos, as cousas estánse a mover. Temos un novo colaborador, que vén desde o outro lado do Atlántico, Tostones Dale. Ademáis, dúas empresas galegas fixeron unha aportación de forma altruísta e anónima. A esas dúas empresas: graciñas. Con estes apoios e un pequeno préstamo danos para chegar a Santiago, aínda que teredes que pagar os viños na celebración.
Tamen é certo que moitos de vós insististes en que abrísemos unha conta nun banco para facer doazóns e agradecemos moito o interese, pero vouvos propor outro sistema: cando acabemos esta viaxe (porque imos acabala), montaremos un documental. Se vos gusta e seguides tendo gañas de axudarnos a pagar as débedas da viaxe, mercade un DVD. Así polo menos levades algo a cambio. Non é máis xusto? (Mercar o DVD non vos quita de pagar o viño).
Así que, unha vez máis, moitas grazas por estar ao outro lado da pantalla, por escribir, por apoiar, por dar ideas, por chamar á xente, por mandar mails e, sobre todo, por darnos os ánimos que nos facían falla para seguir camiñando cando as cousas se puxeron difíciles. Con vós e o pulo extra da nosa xente en casa, continuaremos o noso camiño cara Santiago.
Vémonos no Obradoiro,
Andrés.
I think this trip has already achieved one of its goals, the one of proving how important social networks are when it comes to communicating. Why? Because it was you who have saved this project, and you’ve done it by simply writing.
Our situation has changed quite a lot since, a couple of weeks ago, we told you that we wouldn’t be able to go on. We don’t really have much more money, that’s true, but we are on the good way and things look brighter. We have a new collaborator, this one coming from the other side of the Atlantic, Tostones Dale. And we also got the altruistic and anonymous contributions of two Galician companies. To them: thank you. With these supports plus a small loan we have enough to get to Santiago, but you’ll have to pay the wine during the celebration.
It’s also true that many of you insisted on us opening a bank account so that you could make small donations, and we do appreciate your interest, but let me suggest a different system: when we finish this trip (because we are finishing it), we’ll make a documentary film. If you like it and keep being interested in helping us to pay our debts, buy a DVD. At least this way you’ll get something in return. Isn’t it fairer? (Buying the DVD won’t exempt you from paying the wine).
So, once again, thank you for being there on the other side of the screen, for writing, for supporting, for giving ideas, for calling people, for sending emails and, especially, for encouraging us to keep walking when things turned difficult. With you and the extra push from our people at home, we’ll continue our way to Santiago.
See you at the Obradoiro!
Andrés.
Creo que este viaje ya ha cumplido uno de sus objetivos, el de demostrar la importancia de las redes sociales a la hora de comunicar. ¿Por qué? Porque vosotros habéis salvado este proyecto, y lo habéis hecho simplemente escribiendo.
Nuestra situación ha cambiado bastante desde que, hace dos semanas, os contamos que no íbamos a poder seguir. Si bien es cierto que no tenemos mucho más dinero, las cosas se están moviendo. Tenemos un nuevo colaborador, que viene desde el otro lado del Atlántico, Tostones Dale. Además, dos empresas gallegas han hecho una aportación de forma altruista y anónima. A esas dos empresas: gracias. Con estos apoyos y un pequeño préstamo nos da para llegar a Santiago, aunque tendréis que pagar los vinos en la celebración.
También es cierto que muchos de vosotros insististeis en que abriésemos una cuenta en el banco para hacer donaciones, y agradecemos mucho el interés, pero os voy a proponer otro sistema: cuando acabemos este viaje (porque lo vamos a acabar), montaremos un documental. Si os gusta y seguís teniendo de ayudarnos a pagar las deudas del viaje, comprad un DVD. Así por lo menos os lleváis algo a cambio. ¿No es más justo? (Comprar el DVD no exime de pagar el vino).
Así que, una vez más, muchas gracias por estar al otro lado de la pantalla, por escribir, por apoyar, por dar ideas, por llamar a gente, por enviar mails y, sobre todo, por darnos los ánimos que nos hacían falta para seguir caminando cuando las cosas se pusieron difíciles. Con vosotros y el impulso extra de nuestra gente en casa, continuaremos nuestro camino hacia Santiago.
¡Nos vemos en el Obradoiro!
Andrés[:]
Se o chegar a Santiago queredes continuar a Fisterra. Estades invitados a comer e dormir nun bó albergue en Negreira.
Atentamente,
Francisco Lens
Me alegro muchísimo de que hayáis conseguido el apoyo necesario para poder concluir vuestro viaje, enhorabuena. Gracias a vosotros por hacernos partícipes de vuestra aventura. Lo de los vinos y el DVD está hecho. Un abrazo.
Enhorabuena! Que susto nos disteis. Ya pensaba que os flaqueaba la moral y todo pero ya veo que no. Llegareis a Santiago aunque solo sea por cabezotas. Id pensando en la fiesta que os espera. Cuando sepais que día llegais me voy cogiendo vacaciones para ir a recibiros a Santiago.
Me he sentido como una niña leyendo este blog,parece como sí los Reyes Magos me estuviesen respondiendo a lo que pedí. Por cierto, a mí los tostones me encantan, podeis ponerlos de aperitivo en la celebración…sí la verdad no podía ser de otra manera,cuando se quiere..con sueño, con hambre, con frío, con calor, con tristeza, sin dinero,pero teniendo un hombro donde descansar,las penas son menos y la alegría se multiplica. A vosotros ¡¡¡Gracias por seguir¡¡¡¡
galelgos como llevais ese viaje
ya he visto que al final habeis conseguido el dinerillo para terminar , ya os dije en poland que cuando pasarais por burgos si lo necesitabais teneis casa y ducha ehh.
un abrazo
¡Qué bien que sigáis con vuestro sueño, real! Andrea pasará unos meses trabajando por Madrid y al reencontrarnos, justo ahora nos estábamos acordando de tí, y ¡Alegría! entramos en vuestra web y ahí seguís. Constancia. Y unos vinos en el Obradoiro, claro, a vuestra salud. Suerte en próxima etapa! (Y un DVD, para Madrid)
O DVD está comprado!
SÓLO A UNA PERSONA,SE LE CONOCE HABER DADO UNA CAMINATA COMO LA VUESTRA,FUÉ ALVAR NÚÑEZ CABEZA DE VACA, DESDE FLORIDA A MÉXICO (HOY D.F.),EL DESCUBRIDOR DE LAS CATARATAS DE IGUAZÚ Y PARTE DE COSTA QUE HOY ES BRASIL.PODER VER VUESTRAS FOTOGRAFÍAS DEL RECORRIDO,TEXTOS Y SEÑALES DEL CAMINO SERÁ UNA GOZADA.OS ESPERAMOS EN BURGOS,PALENCIA Y LEÓN,SOBRE TODO EN EL BIERZO.¿PORQUÉ NO SE LE OCURRIRÁ A ALGUIEN HACER ALGO SIMILAR DESDE NARVIK A SUECIA,DINAMARCA,HOLANDA,BÉLGICA Y FRANCIA? SI OS ANIMAIS,YO VOY.ANTONIO NÚÑEZ Y NÚÑEZ.VALLADOLID.