Tentación

Un suspiro, iso é o que o tren tarda en facer a distancia equivalente a un día ao noso paso.
É moi cómodo, ademais, ata os vellos trens polacos ofecen comodidades das que carecemos no noso día a día. O máis ruín dos asentos é polo menos igual de cómodo ca o chan. A paisaxe cambia moi rápido, o que para os que crecemos coa tele, afeitos aos seus 50Hz, é moito máis doado de dixerir que horas atravesando o mesmo bosque. Moito máis descansado, non hai nin que dicilo, o maior esforzo consiste en levantar a mochila ata o portaequipaxes. E é moito máis impermeable que o mellor “gore”, incluso baixo a choiva máis pertinaz.

Frescor, iso é o que respiras ao teu redor cando te das unha ducha diaria.
Xa o dicían os sabios, unha ducha diaria alonxa o médico da casa e deixa que outros se acheguen. Tras un día de calor, meterse baixo o chorro de auga fría antes de ires durmir é un deses pequenos grandes praceres que fan a vida máis agradable, unha sensación que nin a máis fresca de todas as toalliñas húmidas poderá xamais igualar.

Satisfación, iso é ter que afrouxarse o cinto despois de comer.
Incluso despois de cear. Estufados, ensaladas, grelladas, pastas, peixes, cereais, pasteis… tanta variedade, hai tantas cousas máis alá das barriñas e a pasta china. Un prato individual, do que comes tanto como queres, é algo que non se paga con cartos.

Profundo, é o sono que te atrapa entre as sabas e o colchón.
Non ter que inchar o colchón antes de ires durmir axuda a conciliar o sono, por algún motivo. Erguerse pola mañá sen saber se había pedras ou terróns baixo a cama é algo que ben seguro que a todos nos gusta.

Tras unha tarde suando baixo a treboada para facer un par de quilómetros, cear uns nudels e apartar o maior número de pólas posibles, puxémonos a soñar cunhas vacacións.

Coru.


A sigh, that’s the time the train needs to cover the distance that we make in one day.
It’s also really comfortable, even the old Polish trains offer some comfort our everyday routine lacks. The worst seat is at least as comfy as the floor. The landscape changes quickly, something that for those of us who grew up with the telly, used to its 50Hz, is much easier to swallow than those countless hours going through the same forest. And it’s also, needless to say, a lot less tiring. Placing the backpack into the overhead lockers is the greatest effort you will make. And it’s much more impermeable than the best “gore” fabric, even under the most persistent rain.

Freshness, that’s what you breathe all around you when you take a daily shower.
Wisemen know that, a shower a day keeps the doctor away, and allows others to come closer. After a hot day, stepping under the cold stream before going to sleep is one of those great, tiny pleasures that make life more enjoyable, a feeling that not even the freshest of wipes could even dream of matching.

Satisfaction, that’s having to loose your belt after lunch.
Even after dinner. Stews, salads, grills, fish, cereals, cakes… so much variety, there are so many things beyond cereal bars and Chinese pasta. An individual dish for you to eat as much as you want is something you cannot pay with money.

Deeply, that’s the way you sleep between your sheets and the mattress.
Not having to inflate the mattress before going to bed helps to get to sleep, for some reason. Waking up the next morning without knowing whether there were stones or lumps under the bed is something I’m sure we all like.

After an evening sweating under the storm to make a few kilometres, having some nudels for dinner and moving away as many tree branches as we could, we went on to dream of holidays.

Coru.


Un suspiro, eso es lo que el tren tarda en cubrir las distancia equivalente a un día a nuestro paso.
Es muy cómodo además, incluso los viejos trenes polacos ofrecen comodidades de las que carecemos en nuestro día a día. El más ruin de los asientos es al menos igual de cómodo que el suelo. El paisaje cambia con gran rapidez, lo que para los que crecimos con la tele, acostumbrados a sus 50Hz, es mucho más fácil de digerir que horas atravesando el mismo bosque. Mucho más descansado, no hay ni que decirlo, el mayor esfuerzo consiste en levantar la mochila hasta el portaequipajes. Es mucho más impermeable que el mejor “gore”, incluso bajo la más pertinaz lluvia.

Frescor, eso es lo que se respira a tu alrededor al darse una ducha diaria.
Ya lo decían los sabios, una ducha diaria aleja al médico de casa y permite que otros se acerquen. Tras un día de calor meterse bajo el chorro de agua fría antes de ir a dormir es uno de esos pequeños grandes placeres que hacen la vida más agradable, una sensación que ni la más fresca de las toallitas húmedas podrá jamás igualar.

Satisfacción, eso es tener que aflojarse el cinturón tras la comida.
Incluso tras la cena. Estofados, ensaladas, parrilladas, pastas, pescados, cereales, pasteles…tanta variedad, hay tantas cosas más allá de las barritas y la pasta china. Un plato individual, del que comes tanto como quieres, es algo que no se paga con dinero.

Profundo, es el sueño que te atrapa entre las sábanas y el colchón.
El no tener que hinchar el colchón antes de ir a dormir ayuda a conciliar el sueño, por algún motivo. Levantarse por la mañana sin saber si había piedras o terrones debajo de la cama es algo que seguro que a todos nos gusta.

Tras una tarde sudando bajo la tormenta para hacer un par de kilómetros, cenar unos nudels y apartar el mayor número de ramas posibles nos echamos a soñar con unas vacaciones.

Coru.

3 Respostas a “Tentación”

  1. É o que ten a aventura. Si non é difícil, incómoda, sufrida, … non é aventura. Para a próxima, podedes facer unha viaxe coma estes dous que van en moto dunha cidade a outra, e dun país a outro, probando e cociñando todas as comidas que te podas imaxinar.

    En fin, de momento estamos ó que estamos. Ánimo que xa quedou moito máis.

  2. Ya sé que es duro, pero estas cosas tienen que pasar para valorar despues las comodidades.Pero yo soy de las que pienso que prefiero menos lujos y tener el alma plena, no quita que sean compatibles ambas posibilidades. Hay momentos en la vida que no lo tienes todo pero eres feliz, te satisface como vives, con quien vives y nada más y hay momentos que regalarías parte de lo material para ser un segundo dichoso. Pero que decir, si cada día que me ducho me quedaría eternamente debajo del agua, el olor a un buen café, estar aqui ese ratito siguiendo vuestra aventura, sería engañarme si digo lo contrario, quedarme mas tiempo dumiendo por la mañana…os entiendo

  3. Amigo Andrés, soy José Luis desde Buenos Aires. Ya veo que al final os pusisteis en marcha con la aventura. Estaba buceando por la red y os encontré. Espero que todo os vaya muy bien,aunque a tu compañero no le conozco pero seguro que habrá oportunidad en el futuro. Si ves que os sobra tiempo podéis cruzar el charco y hacer una rutilla xacobea por Argentina, que tb tiene mucho que ver. Un abrazo y ya nos comunicamos por mail un día de estos. Suerte

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *